Narodził się w starożytnych rzymskich tawernach z kiepskimi produktami, dziś makaron, ser i papryka to jeden z najbardziej znanych, lubianych i powielanych przepisów na całym świecie. Wraz z pasta all'amatriciana i pasta carbonara jest obecnie symbolem kuchni włoskiej, przyrządzanej z wielokrotnie nagradzanych składników uznawanych za kulinarną doskonałość. Makaron Cacio e pepe, tradycyjnie przyrządzany z tonnarelli lub spaghetti, Pecorino Romano CHNP i czarnego pieprzu, w zaledwie trzech składnikach kryje się prawdziwe wyzwanie: przygotowanie kremu pecorino bez grudek! Wiele osób próbowało ugotować makaron cacio e pepe i ponieśli porażkęale nie martw się: dzięki naszemu przepisowi i naszej ostatniej radzie będziesz w stanie przygotować idealne danie ze spaghetti z serem i pieprzem, którym możesz się delektować od razu z dobrą szklanką dobrego Morellino di Scansano.

Przygotowanie

1

Postaw duży garnek napełniony w ¾ wodą na ogniu i zagotuj.

2

Gdy tylko się zagotuje, dodaj szczyptę grubej soli i zanurz spaghetti. Gotuj je zgodnie z czasem podanym na opakowaniu.

3

W czasie gdy makaron się gotuje, przygotuj sos: zetrzyj pecorino do miski i odłóż na bok. Wskazane jest użycie tarki z wąskimi otworami.

4

Drobno rozdrobnij w moździerzu ziarna pieprzu. Jeśli go nie masz, możesz rozgnieść je łyżką lub tłuczkiem do mięsa, kładąc je na desce do krojenia.

5

Włącz kuchenkę na małym ogniu i lekko podsmaż paprykę na patelni. Gdy będzie już gorące, dolewamy chochelkę wody z gotowania i czekamy, aż odparuje.

6

2-3 minuty przed końcem gotowania odcedzamy spaghetti łyżką cedzakową i przekładamy bezpośrednio do papryczki. Dodaj 1 łyżkę wody z gotowania i wymieszaj silikonowymi szczypcami.

7

Przygotuj krem ​​pecorino: do startego pecorino dodaj łyżkę wody z gotowania i szybko wymieszaj widelcem lub trzepaczką.

8

Zdejmij patelnię z ognia, dodaj krem ​​pecorino, bardzo szybko wymieszaj szczypcami kuchennymi lub widelcem, zawsze poruszając się w tym samym kierunku, i podawaj gorące.

Porady i wskazówki

W razie potrzeby na patelnię z makaronem i papryką dodajemy kolejną łyżkę wody z gotowania, gdyż makaron nie może być suchy, ale musi pozostać bardzo kremowy. Jeśli nie masz ziarenek pieprzu, możesz użyć już zmielonego pieprzu. Ziarna pieprzu są jednak ostrzejsze.

Staraj się gotować makaron w niewielkiej ilości wody. W ten sposób pozostała woda po gotowaniu będzie bogata w skrobię niezbędną do gotowania prawidłowy sukces kremu pecorino.

Zalecamy dodanie odrobiny soli do wody z gotowania, ponieważ pecorino będzie już wystarczająco słone.

Zalecamy użycie pecorino romano. Alternatywnie możesz użyć sezonowanego sardyńskiego pecorino.

Jeśli podczas przygotowywania kremu pecorino okaże się suchy i lepki, nie martw się. Umieść miskę (szkło lub stal), w którym tworzysz krem ​​​​nad patelnią, gdy woda z gotowania jest jeszcze gorąca. Ciepło lekko roztopi krem, czyniąc go bardziej płynnym i umożliwienie im osiągnięcia temperatury odpowiedniej do połączenia z makaronem.

Sposób na uniknięcie grudek w cacio e pepe? Zetrzyj pecorino tarką z bardzo drobnymi otworami i dodawaj po trochu gorącej wody z gotowania, ubijając trzepaczką, stopniowo sprawdzając konsystencję.

Makaronem tradycyjnie używanym do cacio e pepe jest rzymskie tonnarelli lub alternatywnie spaghetti. Jeśli nie jesteś fanem długiego makaronu, możesz użyć krótkiego makaronu, takiego jak rigatoni, rigatoni lub helikoidalne rękawy mezze. Alternatywnie można też skorzystać ze świeżych i regionalnych makaronów np Toskańskie pici i weneckie bigoli.

przechowywanie

Jest to wskazane spożyć natychmiast spaghetti z serem i papryką. Nie zaleca się przechowywania ich w lodówce i nie można ich zamrażać.

Historia

Makaron alla cacio e pepe to danie typowe dla regionu Lacjum, chociaż jest obecnie powszechnie spożywany i lubiany w całych Włoszech, a szczególnie w centralnych regionach, takich jak Toskania, Marche i Abruzja. Jest to preparat starożytnego pochodzenia, który powstał w karczmach na rzymskiej wsi jako podstęp: karczmarze podawali bardzo słony makaron aby sprzedać więcej wina. Choć nazwa nawiązuje do sera słodkiego i półdojrzałego „Cacio”, w rzeczywistości do tego preparatu używa się Pecorino romano DOP, twardego sera o lekko pikantnym smaku. Termin „cacio” odnosi się ogólnie do wszystkich serów i wywodzi się ze środkowych Włoch.