Test aparatu Xiaomi 13 Ultra

Poddaliśmy Xiaomi 13 Ultra naszemu rygorystycznemu zestawowi testów aparatu SBMARK, aby zmierzyć jego wydajność w jakości zdjęć, filmów i zoomu z perspektywy użytkownika końcowego. W tym artykule opisano, jak urządzenie wypadło w różnych testach i kilku typowych przypadkach użycia, i ma na celu podkreślenie najważniejszych wyników naszych testów wraz z wyciągiem z przechwyconych danych.

Przegląd

Najważniejsze dane techniczne aparatu:

• Główny: 5 0MP 1-calowy czujnik, piksele 1.6 μm, obiektyw z przysłoną f/1.9 i f/4.0, AF, OIS
• Ultraszerokokątny: czujnik 50 MP 1/2.51″, obiektyw o przysłonie f/1.8
• Tele 1: czujnik 50 MP 1/2.51″, odpowiednik 75 mm obiektywu z przysłoną f/1.8
• Tele 2: czujnik 50 MP 1/2.51″, odpowiednik 120 mm obiektywu z przysłoną f/3.0

Dzięki swoim występom w naszych testach Xiaomi 13 Ultra zapewnił sobie pozycję w czołówce rankingu aparatów SBMARK. Aparat odniósł szczególne korzyści dzięki znakomitym wynikom w kategorii zoomu. Dzięki imponującemu połączeniu czterech modułów kamer i sprytnemu dostrojeniu, 13 Ultra był w stanie zapewnić jedno z najbardziej spójnych wrażeń w całym zakresie zoomu, jaki widzieliśmy do tej pory.

W trybie domyślnym główna przysłona aparatu Xiaomi 13 Ultra jest ustawiona na f/1.9. Ale jedną z najciekawszych cech technicznych Xiaomi 13 Ultra jest opcja podwójnej przysłony, która umożliwia automatyczne przełączanie przysłony między f/1.9 i f/4.0, w zależności od sceny. Szkoda, że ​​Xiaomi zdecydowało się nie zaimplementować tej podwójnej przysłony jako ustawienia domyślnego, zamiast tego wymagać od użytkownika wybrania jej w menu. Podczas gdy zmienna przysłona pozostaje unikalną funkcją urządzeń Ultra-premium, Huawei P60 Pro czyni ją częścią trybu domyślnego.

W trybie fotograficznym Xiaomi 13 Ultra radził sobie szczególnie dobrze w słabym świetle, z doskonałą ekspozycją i odwzorowaniem kolorów, i jest jednym z najlepszych urządzeń do tego oświetlenia. W przeciwieństwie do wielu bezpośrednich konkurentów, którzy mają tendencję do nadmiernego wyostrzania detali, tekstury i odwzorowanie detali były bardzo naturalne. Z drugiej strony zauważyliśmy również pewną kompresję tonów w scenach o wysokim kontraście, co często skutkowało wyblakłymi obrazami i ogólnie nienaturalnym wyglądem. To jest coś, co widzieliśmy wcześniej na innych urządzeniach Xiaomi.

Klipy wideo nagrane na 13 Ultra były ogólnie ładnie renderowane, ze znaczną poprawą w stosunku do Xiaomi 13 Pro pod względem wydajności autofokusa. Zauważyliśmy jednak pewne problemy z przejściami kolorów i ekspozycji podczas zmian scen, a także niektóre artefakty integralności scen na poruszających się obiektach.

W porównaniu do swojego poprzednika, Xiaomi 12S Ultra, 13 Ultra generował obrazy o podobnym renderowaniu, ze znaczną poprawą powiększenia, a także koloru wideo i autofokusa wideo. Chociaż 13 Ultra radził sobie dobrze pod wieloma względami, niestabilność ekspozycji pozostaje częstym problemem w urządzeniach Xiaomi. W porównaniu z 12S Ultra zaobserwowano nawet pewne niepowodzenia w najnowszym modelu, takie jak artefakty wideo, takie jak zjawy. Ponadto szum wideo był nieco bardziej uciążliwy w jasnym świetle w porównaniu do innych konkurentów, a stabilizacja była niespójna.

Czynniki te, wraz z pewnymi problemami z autofokusem i zmianami ekspozycji, częściowo uniemożliwiły 13 Ultra osiągnięcie wyższego wyniku w ogólnym rankingu aparatów i dotarcie do pierwszej piątki.

Wydajny system autofokusa, ostre odwzorowanie szczegółów i jasne kolory pomogły Xiaomi 13 Ultra uchwycić ładne portrety. Ponadto kamera była w stanie zamrozić ruch i ograniczyć do minimum rozmycie ruchu. To sprawia, że ​​jest to świetna opcja do fotografowania scen z poruszającymi się obiektami. Szeroki zakres dynamiczny zapewniał dobrą ekspozycję oraz szczegółowość cieni i świateł w portretach oświetlonych od tyłu. Z drugiej strony odcienie skóry nie zawsze były renderowane dokładnie, a ograniczona głębia ostrości oznaczała, że ​​obiekty w tle na zdjęciach grupowych mogły być nieostre.

W warunkach słabego oświetlenia Xiaomi 13 Ultra radził sobie bardzo dobrze, zapewniając sobie miejsce wśród najlepszych smartfonów do fotografowania w słabym świetle. Szczegóły były ogólnie dobrze zachowane, z ograniczonym rozmyciem ruchu. Szeroki zakres dynamiki zapewnił ograniczenie przycinania jasnych partii obrazu do minimum. Szumy obrazu były mniej dobrze kontrolowane niż w jaśniejszych warunkach oświetleniowych, ale poziomy szumów były nadal stosunkowo niskie.

Podsumowanie testu

O testach kamer SBMARK: Oceny kamer SBMARK odbywają się w laboratoriach iw rzeczywistych sytuacjach przy użyciu szerokiej gamy tematów. Wyniki opierają się na obiektywnych testach, dla których wyniki są obliczane bezpośrednio przez oprogramowanie pomiarowe w naszych konfiguracjach laboratoryjnych, oraz na testach percepcyjnych, w których wyrafinowany zestaw metryk pozwala panelowi ekspertów w dziedzinie obrazu na porównanie aspektów jakości obrazu, które wymagają ludzkiej oceny. Testowanie smartfona angażuje zespół inżynierów i techników przez około tydzień. Jakość zdjęć, powiększenia i wideo są oceniane oddzielnie, a następnie łączone w ogólny wynik w celu porównania między aparatami w różnych urządzeniach. Aby uzyskać więcej informacji o protokole SBMARK Camera, kliknij tutaj. Więcej informacji na temat wyników aparatów smartfonów można znaleźć tutaj. Poniższy rozdział zawiera kluczowe elementy wyczerpujących testów i analiz SBMARK. Pełne oceny wydajności są dostępne na żądanie. Skontaktuj się z nami, aby otrzymać pełny raport.

Xiaomi 13 Ultra to świetna opcja do robienia zdjęć. Zdjęcia były ogólnie dobrze naświetlone, z ładnymi kolorami w większości warunków oświetleniowych i wykazywały dobrą szczegółowość i ostrość.

Xiaomi 13 Ultra oferuje dwa różne tryby kolorów: Autentyczny i Żywy. Podobnie jak w przypadku poprzednich urządzeń Xiaomi, wybraliśmy Vibrant do testów. Na tym przykładowym ujęciu różnice między tymi dwoma trybami są dość widoczne. Renderowanie kolorów jest żywe w trybie Vibrant, podczas gdy Authentic zapewnia bardziej naturalne kolory, nieco ciemniejszą ekspozycję i silniejszy kontrast. Ma również dość wyraźne winietowanie, które jest karane w naszym systemie punktacji ze względu na jego wyraźną intensywność.

Zbliżenie

Zbliżenie to trzecia nowa ocena przypadku użycia wprowadzona w SBMARK Camera w wersji 5. Ocenia ona zdolność aparatu do uchwycenia szczegółów przy obiektach z odległości poniżej 10 cm i powiększenia jak najbardziej zbliżonego do 1:1.

Podczas fotografowania z bliska fotografowie starają się fizycznie zbliżyć do obiektu lub obiektu tak blisko, jak to możliwe, jednocześnie utrzymując ostrość celu. Nasze testy wykazały, że minimalna odległość ogniskowania Xiaomi 13 Ultra była dalej niż w 13 Pro i znacznie dalej niż minimalna odległość ogniskowania Huawei P60 Pro, co skutkowało nieco mniejszym powiększeniem i niższym poziomem szczegółowości podczas robienia zdjęć z bliska . Renderowanie tekstur było ogólnie płynne w trybie zbliżenia, ale brakowało ostrości. W tej próbce różnice w powiększeniu między testowanymi urządzeniami były bardzo zauważalne.

Xiaomi 13 Ultra osiągnął jeden z najlepszych jak dotąd wyników w zakresie dynamiki, ale nie do końca dorównał liderowi klasy Huawei P60 Pro. Ekspozycja twarzy była na ogół doskonała przez większość czasu, nawet w scenach oświetlonych od tyłu z trudnym oświetleniem.

W jasnym oświetleniu zewnętrznym nasi testerzy stwierdzili, że ekspozycja jest bardzo niestabilna, zwłaszcza w scenach portretowych o wysokim kontraście, z dużymi różnicami między kolejnymi ujęciami. Wariacje były również widoczne na jasnym niebie, z obcinaniem świateł w niektórych ujęciach, ale nie w innych, co skutkowało dość niespójnymi wrażeniami użytkownika.

W scenach portretowych oświetlonych od tyłu ekspozycja celu była czasami zbyt jasna, a niski kontrast skutkował zauważalnym efektem halo i ogólnie nienaturalnym wyglądem sceny.

Xiaomi 13 Ultra ogólnie generował bardzo jasne i dokładne kolory. Czasami jednak przesycenie może spowodować nienaturalne renderowanie sceny. Na przykład zielenie miały tendencję do zmieniania się w żółte w słonecznych warunkach. Można to zobaczyć na poniższym rysunku. Białe punkty reprezentują wartości referencyjne dla zielonych plam na karcie testowej ColorChecker. Zielone kropki to rzeczywiste wartości wytwarzane przez urządzenie, mierzone na tych łatach. Zielona elipsa oznacza obszar, w którym odwzorowanie kolorów dla plamy jest uważane za dobre, poza czerwoną elipsą jest niedopuszczalne. Jak widać, jasnozielona kropka znajduje się poza dopuszczalnym obszarem, mocno przesuwając się w kierunku żółtego.

System automatycznego balansu bieli działał dobrze, szczególnie w warunkach zewnętrznych, gdzie zwykle dawał neutralne rezultaty. Generalnie Xiaomi 13 Ultra zachowywał się tak samo jak 13 Pro pod względem balansu bieli, ale w niektórych scenach, jak ta poniżej, zauważalna była poprawa.

W naszych testach autofokusa Xiaomi był w stanie bardzo szybko uchwycić, ale nie konsekwentnie. Jak widać na powyższym wykresie, między kolejnymi ujęciami występowały pewne różnice w rzeczywistym czasie przechwytywania. Huawei P60 Pro, który jest najlepszym w swojej klasie autofokusem, uchwyciłby nieco przed spustem; Xiaomi 12S ultra konsekwentnie się spóźniał; a Xiaomi 13 Ultra był czasami jednym i drugim – trochę za wcześnie lub za późno w przechwyceniu.

Zerowe opóźnienie migawki to funkcja, która umożliwia robienie zdjęć dokładnie w momencie naciśnięcia spustu migawki. Jest to bardzo przydatne zwłaszcza w scenach z ruchem, takich jak mecz tenisa stołowego poniżej. Przeprowadziliśmy ten test kilka razy, wyzwalając migawkę dokładnie w momencie, gdy zawodnik po prawej uderzył piłkę. Jak pokazują przykłady, Xiaomi dało całkiem różne wyniki w wielu ujęciach.

Na pierwszym zdjęciu piłka była już po drugiej stronie siatki w momencie przechwytywania. Na pozostałych dwóch obrazach piłka nie została jeszcze uderzona. W obu przypadkach zamierzony moment schwytania został pominięty. Ponadto duża niestabilność ekspozycji sugeruje, że opóźnienie przechwytywania jest prawdopodobnie związane z renderowaniem HDR i czasem ekspozycji, który był znacznie krótszy w przypadku niedoświetlonych obrazów. Ponadto zaobserwowaliśmy ostrzejsze szczegóły przy szybszym przechwytywaniu.

W jasnych warunkach zewnętrznych nasi testerzy zaobserwowali również nieregularne zachowanie wyzwalacza. W kolejnych scenach, w których obiekt rzuca piłkę w powietrze, migawka była uruchamiana za każdym razem, gdy piłka znajdowała się nad głową fotografowanej osoby. Kilkakrotnie przegapiono odpowiedni moment, a kamera uchwyciła obraz albo za wcześnie, albo za późno. W poniższych przykładach dwa ostatnie przykłady zostały przechwycone zbyt wcześnie.

13 Ultra jest jednym z niewielu aparatów w smartfonach, które oferują zmienną przysłonę. Domyślna przysłona, którą testowaliśmy, jest ustalona na f/1.9. Przy tym ustawieniu głębia ostrości jest dość wąska, co oznaczało, że obiekty w tle na zdjęciach grupowych były nieostre.

Ponieważ zmienna przysłona nie jest ustawieniem domyślnym w 13 Ultra, aktywowaliśmy tę funkcję w menu i przeprowadziliśmy mały test poza protokołem, aby zobaczyć, jak będzie się zachowywać. Aparat przełączał się na przysłonę f/4.0, gdy w scenie portretowej wykryto więcej niż jedną twarz. W trzech poniższych przykładach punktem ostrości w scenie była osoba na pierwszym planie. Przy f/4.0 głębia ostrości była szersza, ale nie tak szeroka jak w Huawei P60 Pro, który był w stanie wyostrzyć obiekty w tle.

W naszych testach Xiaomi 13 Ultra był w stanie renderować bardzo dobre szczegóły. Było nieco powyżej 13 Pro, szczególnie w warunkach wewnętrznych i przy słabym oświetleniu. W porównaniu do Huawei P60 Pro, Xiaomi 13 Ultra zastosował mniej wyostrzania, decydując się na bardziej naturalny rendering. Jednak poziom drobnych szczegółów był percepcyjnie niższy niż w P60 Pro.

W przypadku poruszających się obiektów w scenie Xiaomi 13 Ultra był w stanie skutecznie zamrozić ruch, minimalizując rozmycie ruchu.

Szum obrazu był całkiem dobrze kontrolowany na 13 Ultra, z wynikami bardzo zbliżonymi do 13 Pro w większości warunków. Zaobserwowaliśmy głównie szum luminancji, a nie bardziej inwazyjny szum chrominancji. W słabym świetle aparat zastosował silniejszą redukcję szumów, co skutkowało innym kompromisem między teksturą a szumem niż w innych warunkach oświetleniowych.

Nasi eksperci zaobserwowali efekt halo na niektórych zdjęciach, które zwykle były robione w świetle dziennym. Efekt był zwykle zauważalny wokół twarzy, ale można go było również zobaczyć na przedmiotach.

Xiaomi 13 Ultra używa teleobiektywu 75 mm w trybie bokeh i uzyskał w naszych testach ładne renderowanie bokeh z dobrą intensywnością rozmycia. Izolacja obiektu została poprawiona w porównaniu z Xiaomi 13 Pro, ale pozostała znaczna luka w stosunku do Huawei P60 Pro, który dał zauważalnie lepsze wyniki.

Xiaomi 13 Ultra zastosował silne wygładzenie skóry na obiektach w trybie bokeh, w przeciwieństwie do trybu fotograficznego. Dla porównania, Huawei P60 Pro jest w stanie zachować piegi.

Podgląd obrazu na wyświetlaczu telefonu znacznie różnił się od ostatecznego ujęcia pod względem zakresu dynamicznego. Zakres dynamiczny był zauważalnie bardziej ograniczony na podglądzie, co skutkowało silnym obcinaniem jasnych partii obrazu w scenach o wysokim kontraście.

Xiaomi 13 Ultra znalazł się wśród najlepszych urządzeń Zoom i wykazał ulepszenia w tej kategorii w stosunku do Xiaomi 13 Pro. Użyteczny zakres zoomu jest bardzo duży, począwszy od ultraszerokokątnego odpowiadającego ogniskowej 12.4 mm, a skończywszy na wciąż przyjemnych zdjęciach wykonanych przy telezoomie 200 mm. W porównaniu do Xiaomi 13 Pro ultraszeroki aparat zapewnia jeszcze szersze pole widzenia, a dodanie dedykowanego teleobiektywu o długości 120 mm zaowocowało zauważalną poprawą jakości obrazu przy długich ustawieniach zoomu. Zoom 13 Ultra był jednym z najbardziej spójnych w całym zakresie zoomu, jaki widzieliśmy, z naturalnym renderowaniem szczegółów i bez nadmiernego wyostrzania. Jednak czasami poziomy szczegółowości nie były tak wysokie, jak w przypadku Huawei P60 Pro.

Powiększenie wideo

Nasi testerzy stwierdzili, że jakość zoomu wideo 13 Ultra jest niska przy włączonym trybie wideo HDR. Wideo HDR jest dostępne tylko w głównym aparacie, a zoom cyfrowy jest stosowany w ograniczonym zakresie powiększenia od 1x do 6x. Wynikowa jakość obrazu była słaba.

Przy wyłączonym trybie HDR wrażenia użytkownika były znacznie lepsze, z płynnym przybliżaniem w całym zakresie. Szczegóły były dobrze zachowane przy szerokich ustawieniach i teleobiektywach dalekiego zasięgu, ale pewna utrata szczegółów była zauważalna przy bliskich i średnich odległościach.

Ultraszeroki aparat 13 Ultra oferuje szersze pole widzenia niż większość konkurentów, a jakość obrazu była dobrze zrównoważona we wszystkich kategoriach testowych, z dokładną ekspozycją, dość neutralnym balansem bieli i dobrze kontrolowanymi artefaktami obrazu. Jednak kompromis między teksturą a hałasem mógłby być lepszy. Szczegóły były akceptowalne blisko natywnej ogniskowej aparatu, ale nie do końca na równi z P60 Pro. Hałas był często zauważalny, jak również. Podczas niewielkiego przybliżania, do ogniskowej odpowiadającej około 16 mm do 18 mm, poziom uchwyconych szczegółów zmniejszył się, a najdrobniejsze szczegóły zostały utracone. Hałas pozostał dość uciążliwy po powiększeniu, nawet w jasnym świetle.

Xiaomi 13 Ultra jest wyposażony w dwie dedykowane telekamery o ogniskowych odpowiadających 75 mm i 120 mm. W naszych testach aparaty te charakteryzowały się bardzo dobrą wydajnością w całym zakresie ogniskowych, aż do 200 mm. Renderowanie obrazu było ogólnie przyjemne zarówno pod względem ekspozycji, jak i koloru. Renderowanie tekstur było naturalne, a hałas był dość dobrze kontrolowany.

Xiaomi 13 Ultra zamiast wyostrzania i dzwonienia podkreślał naturalny detal. Spowodowało to przyjemne renderowanie szczegółów, mimo że niektóre drobne szczegóły zostały utracone.

Oprócz niewielkiej utraty szczegółów 13 Ultra w powyższym przykładzie, zauważyliśmy niedokładności kolorów w listowiu.

Na dużym dystansie Xiaomi 13 Ultra nadal zapewniał przyzwoitą jakość obrazu. Drugi teleobiektyw pomógł znacznie poprawić szczegółowość w porównaniu z 13 Pro. Ale Huawei P60 Pro pozostaje przed grą.

Przy bardzo dużym zasięgu utrata szczegółów była zauważalna na wszystkich urządzeniach, ale była mniej wyraźna w modelu 13 Ultra niż w modelu 13 Pro. P60 Pro miał również przewagę w tym ustawieniu telezoomu.

Tryb wideo Xiaomi 13 Ultra został przetestowany w rozdzielczości 4K i 30 klatkach na sekundę, z włączonym Dolby Vision. W przypadku oryginalnego renderowania HDR próbki wideo z YouTube należy oglądać na zgodnym ekranie HDR. Na innych ekranach wyświetlane jest skompresowane wideo SDR. Próbki wideo Huawei P60 Pro zostały nagrane w Vivid HDR, podczas gdy filmy Xiaomi 13 Pro zostały nagrane w SDR.

Należy pamiętać, że w celach ilustracyjnych i porównawczych w tym artykule zrzuty ekranu wideo HDR to 10-bitowe pliki, które zostały odwzorowane tonalnie na SDR przy użyciu techniki mapowania tonalnego, która sprawia, że ​​postrzegana ekspozycja celu, zachowanie ciemności i renderowanie szumu tekstury są tak bliskie, jak możliwe do tego, co można było zobaczyć na monitorze HDR, ale może nieprawidłowo wyświetlać światła i ogólnie postrzegany kontrast.

Klipy wideo nagrane za pomocą Xiaomi 13 Ultra były ogólnie ładnie renderowane. Kolor był wyjątkową cechą, dzięki ogólnie przyjemnemu renderowaniu kolorów i kontrastowi w jasnym świetle i w pomieszczeniach, a także ulepszonym przejściom podczas zmian scen, niż widzieliśmy w 13 Pro. To powiedziawszy, niektóre niestabilności były nadal zauważalne. Globalny kontrast też był przyjemny, szczególnie w warunkach zewnętrznych, ale renderowanie kontrastu było niestabilne w zmieniających się scenach.

Ekspozycja celu była na ogół dokładna w jasnym świetle iw pomieszczeniach, z szerokim zakresem dynamicznym. Renderowanie kontrastu było w większości dokładne i przyjemne w scenach o wysokim kontraście, pokazując poprawę w stosunku do Xiaomi 13 Pro. W warunkach słabego oświetlenia docelowa ekspozycja była nieco niższa niż P60 Pro, jak widać na poniższym przykładzie.

Przejścia ekspozycji w zmieniających się scenach były trochę słabym punktem, z niewielkimi niedokładnościami i skokami. W poniższym przykładzie zmiana ekspozycji po wyjściu obiektu z kadru nie jest konieczna, ponieważ docelowa ekspozycja była już dokładna.

Kolor wideo był jednym z mocnych stron 13 Ultra. Balans bieli był ogólnie dokładny w większości warunków. Przejścia podczas zmian scen były płynne, bez większych problemów adaptacyjnych czy przeregulowań. Odwzorowanie kolorów było na ogół dokładne, zwłaszcza w świetle dziennym, pomimo sporadycznego przesycenia.

Autofokus wideo reagował na ogół szybko, ale zmiana ostrości z bliskiej odległości do nieskończoności mogła czasami trwać zbyt długo. Przejścia ostrości były generalnie płynne, a stabilność ostrości była lepsza niż w 13 Pro, szczególnie w słabym świetle, ale nasi testerzy nadal zauważyli pewne niestabilności, jak w tej scenie, w której ostrość przeniosła się z obiektu na kwiat w tle — tak samo jak w 13 Pro.

Renderowanie tekstur w trybie wideo było dokładne w większości warunków, zwłaszcza w świetle dziennym, gdzie drobne szczegóły zostały dobrze zachowane. Jednak nasi testerzy zauważyli pewne artefakty tekstur, w tym lokalną utratę tekstury w zacienionych obszarach kadru i artefakty integralności sceny, które często były zauważalne podczas ruchu w scenie. W tym klipie widać, jak części włosów fotografowanej osoby poruszają się niezależnie od reszty włosów, tworząc nienaturalny efekt.

Szum wideo był zauważalny w większości warunków, nawet w jasnym świetle. W warunkach wewnętrznych było to bardziej uciążliwe niż w 13 Pro, ale poziom hałasu był niższy w słabym świetle.

Stabilizacja wideo wykonana na podobnym poziomie jak w Xiaomi 13 Pro w pomieszczeniach i przy słabym oświetleniu. Jednak nasi testerzy zaobserwowali większe drgania aparatu podczas nagrywania w jasnym świetle. Ponadto zaobserwowano efekty galaretki w warunkach zewnętrznych (na drzewach i ziemi podczas chodzenia na poniższym filmie), a także przesunięcie klatki (w 3 i 23 sekundzie na poniższym filmie).

Dzwonienie i zjawy były najbardziej natrętnymi artefaktami w trybie wideo. Często we wszystkich testowanych warunkach widoczne było lekkie dzwonienie. Od czasu do czasu zauważalny był efekt zjawy przy ruchu we wszystkich warunkach oświetleniowych, czasami wpływający na dużą część kadru.