Tam przycinanie śliwy jest to ważna i delikatna operacja uprawy, którą należy wykonać we właściwym czasie i przy użyciu odpowiednich technik. W tym gatunku drzewa konieczne jest rozróżnienie dwóch dużych grup odmianowych, czyli tych, które należą do grupy śliw europejskich (Prunus domestica) oraz te, które są częścią chińskiej grupy śliwkowej (Prunus salicina). Te dwie grupy mają cechy fenomorfologiczne różne, więc konieczne będzie skalibrowanie zabiegów przycinania zgodnie ze specyfiką każdego z nich.
W tym artykule, oprócz przycinania produkcji śliwy, zobaczymy, jak ustawić najczęstsze formy uprawy.
Kiedy przycinać śliwkę?
Przycinanie śliwy można prowadzić przez cały okres zimowy. Wyjątkiem są te środowiska, w których temperatury zimą są bardzo niskie (na przykład obszary górskie) lub gdzie istnieje wysokie ryzyko późnych przymrozków (północne równiny). W takich przypadkach lepiej jest poczekać do końca zimy i wyników kwitnienia, a następnie interweniować przycinaniem w oparciu o obecność uszkodzone klejnoty, zielone przycinanie, z wyraźnym wzorem. Pierwszą operację przeprowadza się pod koniec maja, w okresie przerzedzania owoców, w celu wyeliminowania silnych pędów brzusznych (ssaki). Pod koniec lata przycinanie służy do napowietrzenia liści, aw odmianach bardzo silnych do spowolnienia aktywności wegetatywnej i sprzyjania różnicowaniu kwiatów, zwłaszcza w latach produktywnego wyładowania.
Przycinanie śliwy europejskiej
Odmiany należące do grupy śliwy europejskiej owocują głównie na pędach kwiatowych (lub gronach majowych). Są to bardzo krótkie gałęzie, noszone na gałęziach dwuletnich lub więcej, z wieloma pąkami kwiatowymi otaczającymi centralny pączek wegetatywny. W śliwkach europejskich zaszewki są bardzo długowieczne. Przypominamy, że śliwa europejska nie wchodzi od razu do produkcji i ma przeważnie rodzący się pokrój.
Przycinanie produkcyjne
Połączenia operacje przycinania ograniczają się do odnowienia gałęzi produkcyjnych, które niosą najlepsze rzutki. The zabiegi przycinania produkcji polegają na skracaniu i przerzedzaniu gałązek owocujących. Należy je wyeliminować po 2-4 latach produkcji, dbając o zachowanie ostrogi sprzyjającej odnowie roślinności.
Kolejną operacją do wykonania zimą jest zginanie najbardziej energicznych gałęzi, aby sprzyjać powstawaniu ostróg kwiatowych. Dlatego też śliwka europejska dobrze przystosowuje się do regularnych kształtów, a przycinanie odbywa się poprzez ćwiczenie cięć powrotnych.
Celem przycinania jest utrzymanie dobrej równowagi wegetatywno-produkcyjnej, gwarantującej odnowienie formacji owocujących.
Masę wykonuje się pod koniec zimy, latem ogranicza się do usunięcia odrostów i odrostów.
Przycinanie chińsko-japońskiej śliwy
Oprócz ostróg, chińsko-japońskie odmiany śliwy owocują również na gałązkach mieszanych i wczesnych. W związku z tym niosą dużą liczbę pąków kwiatowych. Ten rodzaj śliwy jest wcześnie wprowadzony do produkcji, z koroną, która może być wyprostowana, rozszerzona lub pośrednia.
Przycinanie produkcyjne
Przycinanie śliwy chińsko-japońskiej należy prowadzić intensywniej, aby co roku pozyskiwać nowe drewno, a przede wszystkim pozostawić na roślinie proporcjonalną do zdolności produkcyjnych ilość pąków kwiatowych. W ten sposób unika się zmian w produkcji oraz spadków jakości i wielkości owoców.
Ingerujemy w przycinanie zimowe, skracając i przerzedzając owocujące gałęzie. Mieszane gałązki można przerzedzać w celu polepszenia wielkości owoców lub nawet skracać u drzew bardzo bogatych w kwiaty.
Przycinanie śliw
W ciągu pierwszych 2-3 lat po posadzeniu śliwy wymagają przycinania hodowlanego. Celem, ważnym dla obu grup odmian, jest uzyskanie dobrze wykształconych gałęzi, dobrze pokrytych ostrogami kwiatowymi, które mają większą produktywność niż inne gałęzie.
Najpopularniejszą formą hodowli w dziedzinie hobby jest doniczka, która doskonale nadaje się do naturalnego wyhodowania śliwy.
Śliwka w słoiku
Połączenia słoik to forma uprawy śliwy, która umożliwia przycinanie i zbiór w całości z ziemi. Nie potrzebuje wsparcia w fazie wzrostu i szybko wchodzi do produkcji.
Kształt ten pozwala również na dobre przechwytywanie światła, co poprawia jakość owoców.
Odległości sadzenia wahają się od 5 x 3.5 m dla odmian o wysokim wigoru i rozszerzonym pokroju; 4.5 x 3m dla odmiany o średniej sile wzrostu i wyprostowanym pokroju.
W pierwszych 2 latach wzrostu jest to forma dość dowolna, z wieloma gałęziami nadliczbowymi. Od trzeciego lub czwartego roku jest opróżniany w centrum.
Zobaczmy zarys zabiegów przycinania w latach.
Roślina
Zacznijmy od momentu wszczepienia (jesienią) odgałęzienia, na ogół dobrze wyposażonego w przewidywane gałęzie. Wśród nich wybrano jedną, która reprezentuje prowizoryczną oś centralną. Ponadto wybierane są 3-4 oddziały do utrzymania w celu założenia przyszłych oddziałów. Zbyt niskie gałęzie są eliminowane, a pąki rozjaśniane.
Pierwszy rok
Wiosną pierwszego roku należy zidentyfikować pędy przedłużające przeznaczone do formowania głównych gałęzi. Przycinanie ma na celu wyeliminowanie silnych pąków, które nie znajdują się na swoim miejscu.
Drugi rok
Pędy, które są zbyt energiczne i nie na miejscu, są zawsze obcinane. W odmianach wschodzących otwieranie kątów wzrostu głównych gałęzi odbywa się za pomocą retraktorów.
Trzeci rok
W trzecim roku przycinania zimowego przeprowadza się pierwszą interwencję, aby zatrzymać wzrost osi środkowej, która zostanie zwieńczona. W ten sposób będzie sprzyjał wzrost objętości roślinności. Przy cięciu letnim interweniujemy usuwając nadmiar odrostów na gałęziach. Śliwa zaczyna rodzić na mieszanych gałęziach i na brindilli uformowanych na gałęziach produkcyjnych.
Czwarty rok
Wraz z zimowym przycinaniem czwartego roku zakończono usuwanie osi środkowej, która zostanie skierowana do gałęzi bocznej. Formularz objętości powinien być teraz kompletny. Przy normalnym cięciu produkcyjnym interweniujemy, aby zapewnić równowagę wegetatywno-produkcyjną, poprzez skracanie i podcinanie starego drewna oraz usuwanie nadmiaru mieszanych gałęzi.
Rozpocznij nowy wątek