THE pierogi ze speckiem to jedna z najbardziej typowych receptur Trentino Alto Adige: jest to danie z ubogimi składnikami tradycji chłopskiej, które w połączeniu dają naprawdę doskonały rezultat. Sekret uzyskania prawdziwych pierogów tkwi w odpowiednim wymieszaniu składników, aby dobrze się ze sobą łączyły i nie rozpadały się podczas gotowania. Te gnocchi z Trentino można również podawać w sałatkach lub razem z beff gulasz typowy dla Węgier lub Gulasz wieprzowy, zamiast tłuczonych ziemniaków czy polenty: będą idealne do zbierania sosu mięsnego. Obfite jako pierwsze danie, idealne jako dodatek do innych przepisów. Po ponownym odkryciu i ulepszeniu tego przepisu niektórzy oferują je również jako jedzenie uliczne. Oto jak gotować pierogi; wypróbuj je z nami!

Przygotowanie

1

Weź cebulę, obierz i drobno posiekaj małym nożem.

2

Zbierz drobinkę, a także zredukuj ją na bardzo małe kawałki.

3

Weź rondel i umieść go na kuchence; dodaj masło do środka, aby się rozpuściło.

4

Dodaj posiekaną cebulę i szczyptę i gotuj na małym ogniu przez około 10 minut.

5

W międzyczasie dobrze umyj szczypiorek i posiekaj na małe kawałki.

6

Wykonaj tę samą operację siekania ze świeżą pietruszką.

7

W tym momencie usuń drobinkę, teraz złotą, z ognia i pozwól jej ostygnąć.

8

Weź chleb i pokrój go na małe kawałki nożem.

9

Wyjmij dużą miskę i włóż do niej chleb, mleko, jajka, szczypiorek i pietruszkę. Wszystkie składniki dobrze wymieszaj.

10

Na koniec dodaj szczyptę z cebulą, szczyptę czarnego pieprzu i drobną sól do pozostałych składników. Wymieszaj wszystko razem.

11

Z otrzymanej mieszanki utwórz małe klopsiki i umieść je na talerzu lub podstawie roboczej, w odstępach.

12

W rondelku włożyć wszystkie klopsiki pokryte wcześniej podgrzanym bulionem mięsnym i gotować na małym ogniu przez około 15 minut.

Akcesoria

• Zapiekanka
• Miska
• Nóż
• Łyżka
• Deska do krojenia

Porady i wskazówki

• Ten sam przepis można wykorzystać do podania pierogów z masłem i szałwią.
• Można je zamrozić, jeśli wszystkie składniki użyte w miejscu pochodzenia są świeże: przed użyciem ich w przepisach wyjmij je z zamrażarki i zanurz w bulionie lub gorącej wodzie, pozwalając im ugotować trochę więcej niż powinny.
• Tych knedli tyrolskich jest wiele i różnego rodzaju: znajdziemy na przykład knedle z serem, szpinakiem, grzybami, burakiem, wątróbką czy nawet z pokrzywą. Delektuj się nimi w intensywnym smaku jednego Serowe Fondue.
• Na słodycze zamiast tego proponujemy słodkie knedle: zaczynając od mieszanki ziemniaczanej lub ricotty, możemy odkryć nadzienie ze świeżych owoców, zwykle śliwek lub moreli, ale także czekolady, gianduii i marcepanu.

przechowywanie

Zalecamy przygotowanie pierogów i natychmiastowe zjedzenie ich, aby ciasto nie stwardniało; alternatywnie można je przechowywać w hermetycznym pojemniku, w lodówce, maksymalnie przez 2 dni.

Historia

Początki Canederli, czyli Pierogi, sięga wiele lat temu. Nie ma ściśle określonego przebiegu historycznego, ale wśród konkretnych znalezisk i popularnych legend można powiedzieć, że pierwsze ślady ich przygotowania pochodzą z 1180 roku. A o istnieniu tego dania mówi nam obraz: kaplica św. Zamek Appiano (Burg Hocheppan), w pobliżu Bolzano, przedstawia cykl fresków, w których znajduje się również to, co jest obecnie znane jako „zjadacz pierogów„. To pielęgniarka ciężarnej Dziewicy jest w kuchni, zamierzając spróbować jednego z pięciu pierogów przedstawionych w garnku.

Jest to najstarsza reprezentacja dużych gnocchi urodzonych prawdopodobnie w południowych Niemczech, w Bawarii, ale bardzo typowa dla Południowego Tyrolu, a także innych krajów, takich jak Austria, Szwajcaria, Słowacja, Polska i Czechy. Pewne i intuicyjne jest to, że przepis wywodzi się z biednej chłopskiej tradycji, z prostymi i tanimi składnikami połączonymi, aby ponownie wykorzystać wszystkie resztki, których absolutnie nie można było wyrzucić.

Istnieje również fabularyzowana opowieść ludowa o narodzinach Canederli. Mówi się, że między końcem XIV a początkiem XVII wieku grupa najemnych wojowników (i Landsknechtowie) przyjechała do miejscowego w Trentino udając, że je. Porwali nawet żonę i córkę gospodarza na czas gotowania. Mając niewiele dostępnych składników, obie kobiety poradziły sobie, projektując kulki z czerstwego chleba, jajek, cebuli, mleka, specku i mąki, które zanurzały we wrzącej wodzie. Według legendy te duże gnocchi wywarły na żołnierzach wrażenie swoją dobrocią do tego stopnia, że ​​zapłacili kucharzom złotymi monetami za wykwintny posiłek, który przygotowali.