Test aparatu Xiaomi 13T

Na potrzeby oceny i analizy inżynierowie firmy SBMARK przechwytują i oceniają ponad 2,600 obrazów testowych zarówno w kontrolowanych środowiskach laboratoryjnych, jak i w naturalnych scenach na zewnątrz, w pomieszczeniach i przy słabym oświetleniu, przy użyciu domyślnych ustawień aparatu. Protokół fotograficzny został zaprojektowany z myślą o kluczowych przypadkach użycia i opiera się na typowych scenariuszach fotografowania, takich jak fotografia portretowa, rodzinna i krajobrazowa. Ocena odbywa się poprzez wizualne badanie obrazów w kontekście odniesienia do naturalnej sceny i przeprowadzanie obiektywnych pomiarów na laboratoryjnie zarejestrowanych obrazach graficznych w różnych warunkach oświetlenia od 1 do 1,000+ luksów i temperaturach barwowych od 2,300 K do 6,500 K.

Ekspozycja i kolor to kluczowe atrybuty dobrych technicznie zdjęć. W przypadku ekspozycji głównym ocenianym atrybutem jest jasność głównego obiektu w różnych przypadkach użycia, takich jak krajobraz, portret lub martwa natura. Inne oceniane czynniki to kontrast i zakres dynamiczny, np. możliwość uwidocznienia szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych obszarach obrazu. Powtarzalność jest również ważna, ponieważ pokazuje zdolność aparatu do zapewnienia tego samego renderowania podczas wykonywania wielu zdjęć tej samej sceny.
Jeśli chodzi o kolor, analizowane atrybuty jakości obrazu to oddawanie odcieni skóry, balans bieli, cieniowanie kolorów i powtarzalność. Jeśli chodzi o renderowanie kolorów i odcieni skóry, karzemy nienaturalne kolory, ale szanujemy wybór sygnatury kolorystycznej producenta.

Testy autofokusa skupiają się na dokładności ostrości, powtarzalności ostrości, opóźnieniu migawki i głębi ostrości. Opóźnienie migawki to różnica pomiędzy momentem, w którym użytkownik naciśnie przycisk robienia zdjęć, a faktycznym wykonaniem zdjęcia. Obejmuje to szybkość ustawiania ostrości oraz zdolność urządzenia do wykonywania zdjęć we właściwym czasie, czyli tzw. „zero migawki lag”. Chociaż mała głębia ostrości może być przydatna w przypadku portretów jednego obiektu lub zbliżeń, może również stanowić problem w niektórych specyficznych warunkach, takich jak portrety grupowe. Obie sytuacje są testowane. Dokładność ustawiania ostrości jest również oceniana na podstawie wszystkich wykonanych zdjęć w świecie rzeczywistym, od nieskończoności po obiekty z bliska, przy słabym oświetleniu i w warunkach zewnętrznych.

Testy tekstur analizują poziom szczegółowości i tekstury obiektów na zdjęciach wykonanych w laboratorium i w rzeczywistych scenariuszach. W przypadku naturalnych ujęć szczególną uwagę zwraca się na poziom szczegółowości w jasnych i ciemnych obszarach obrazu. Pomiary obiektywne wykonywane są na obrazach map wykonanych w różnych warunkach oświetlenia od 1 do 1000 luksów i różnych warunkach zakresu dynamicznego. Wykorzystane papiery to firmowy papier SBMARK (DMC) i papier Dead Leaves.

Testy szumu analizują różne atrybuty szumu, takie jak intensywność, chromatyczność, ziarnistość, tekstura, na rzeczywistych obrazach i na wykresach wykonanych w laboratorium. W przypadku obrazów naturalnych szczególną uwagę zwraca się na szumy na twarzach, krajobrazach, ale także na ciemnych obszarach i warunkach o wysokim zakresie dynamiki. Hałas powstający na poruszających się obiektach jest również oceniany na naturalnych obrazach. Obiektywne pomiary przeprowadzane są na obrazach wykresów wykonanych w różnych warunkach od 1 do 1000 luksów i różnych warunkach zakresu dynamicznego. Stosowanym wykresem jest wykres martwego liścia i znormalizowane pomiary, takie jak szum wizualny, pochodzący z ISO 15739.

Ocena artefaktów bada cieniowanie obiektywu, aberracje chromatyczne, zniekształcenia geometryczne, dzwoniące krawędzie, aureole, duchy, kwantyzację, nieoczekiwane zmiany tonu kolorów, a także inne rodzaje możliwych nienaturalnych efektów na zdjęciach. Im poważniejszy i częstszy artefakt, tym większe odjęcie punktów od wyniku. Poniżej wymieniono główne zaobserwowane artefakty i odpowiadającą im utratę punktów.

Testy podglądu analizują jakość podglądu obrazu w aplikacji aparatu, koncentrując się na różnicy między przechwytywaniem a podglądem, szczególnie pod względem zakresu dynamicznego i zastosowania efektu bokeh. Oceniana jest także płynność ekspozycji, dostosowanie koloru i ostrości przy przejściu z minimalnego do maksymalnego dostępnego współczynnika powiększenia. Częstotliwość klatek podglądu mierzona jest za pomocą uniwersalnego timera LED.

Inżynierowie firmy SBMARK przechwytują i oceniają ponad 400 obrazów testowych w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych oraz w naturalnych scenach na zewnątrz, w pomieszczeniach i przy słabym oświetleniu, korzystając z domyślnych ustawień aparatu i zoomu typu pinch przy różnych współczynnikach powiększenia, od bardzo szerokiego powiększenia do powiększenia o dużym zasięgu. Ocena dokonywana jest poprzez wizualne zbadanie obrazów odnoszących się do scen naturalnych i dokonanie obiektywnych pomiarów obrazów map zarejestrowanych w laboratorium w różnych warunkach od 20 do 1000 luksów i temperaturach barwowych od 2300 K do 6500 K.

Testy te analizują działanie ultraszerokokątnego aparatu przy różnych ogniskowych od 12 mm do 20 mm. Oceniane są wszystkie atrybuty jakości obrazu, ze szczególnym uwzględnieniem artefaktów, takich jak aberracje chromatyczne, miękkość i zniekształcenia obiektywu. Poniższe obrazy są fragmentem testowanych scen.

Wszystkie atrybuty jakości obrazu są oceniane dla ogniskowych od około 40 mm do 300 mm, ze szczególnym uwzględnieniem tekstury i szczegółów. Wynik uzyskuje się na podstawie serii obiektywnych pomiarów przeprowadzonych w laboratorium i analizy percepcyjnej rzeczywistych obrazów.

Inżynierowie SBMARK przechwytują i oceniają ponad 2.5 godziny materiału wideo w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych oraz w naturalnych scenach przy słabym oświetleniu, zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, przy użyciu domyślnych ustawień aparatu. Ocena polega na oględzinach filmów naturalnych zarejestrowanych w różnych warunkach oraz dokonaniu obiektywnych pomiarów na filmach z wykresami zarejestrowanymi w laboratorium w różnych warunkach od 1 do 1000+ luksów i temperaturach barwowych od 2,300 K do 6,500 K.

Testy ekspozycji oceniają jasność głównego obiektu i zakres dynamiczny, np. zdolność do uwidocznienia szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych obszarach obrazu. Analizowana jest także stabilność i czasowa adaptacja ekspozycji.
Analiza kolorów jakości obrazu bada oddawanie barw, oddawanie odcieni skóry, balans bieli, cieniowanie kolorów, stabilność balansu bieli i jego adaptację przy zmianie światła.

Testy tekstur analizują poziom szczegółowości i tekstury rzeczywistych filmów i filmów graficznych nagranych w laboratorium. Naturalny materiał wideo oceniany jest wizualnie, zwracając szczególną uwagę na poziom szczegółowości w jasnych i ciemnych obszarach. Pomiary obiektywne wykonywane są na obrazach map wykonanych w różnych warunkach od 1 do 1000 luksów. Wykorzystywane karty to karta SBMARK (DMC) i karta Dead Leaves.

Testy hałasu analizują różne atrybuty hałasu, takie jak intensywność, chromatyczność, ziarnistość, struktura, aspekty czasowe, na rzeczywistych nagraniach wideo i na filmach zawierających wykresy wykonane w laboratorium. Naturalne filmy są oceniane wizualnie, ze szczególnym uwzględnieniem szumów w ciemnych obszarach i warunkach wysokiego zakresu dynamiki. Pomiary obiektywne wykonywane są na filmach wykresowych zarejestrowanych w różnych warunkach od 1 do 1000 luksów. Zastosowanym wykresem jest wykres szumu wizualnego SBMARK.

Ocena stabilizacji sprawdza zdolność urządzenia do stabilizacji materiału filmowego dzięki technologiom oprogramowania lub sprzętu, takim jak OIS, EIS lub innym sposobom. Ocena sprawdza resztkowy ruch, płynność, żółte artefakty i resztkowe rozmycie ruchu podczas chodzenia i biegania w różnych warunkach oświetleniowych. Poniższy film jest fragmentem jednej z testowanych scen.

Artefakty są oceniane za pomocą pomiarów MTF i dzwonienia na wykresie SFR w laboratorium, a także pomiarów liczby klatek na sekundę przy użyciu uniwersalnego timera LED. Naturalne filmy wideo są oceniane wizualnie, ze szczególnym uwzględnieniem artefaktów, takich jak między innymi aliasing, kwantyzacja, blokowanie i zmiana odcienia. Im poważniejszy i częstszy artefakt, tym większe odjęcie punktów od wyniku. Poniżej wymieniono główne artefakty i odpowiadającą im utratę punktów.