Test selfie Google Pixel 7a

Ekspozycja i kolor to kluczowe atrybuty dobrych technicznie zdjęć. W przypadku ekspozycji głównym ocenianym atrybutem jest jasność twarzy w różnych przypadkach użycia i warunkach oświetleniowych. Inne oceniane czynniki to kontrast i zakres dynamiczny, np. możliwość uwidocznienia szczegółów w jasnych i ciemnych obszarach obrazu. Powtarzalność jest również ważna, ponieważ pokazuje zdolność aparatu do zapewnienia tego samego renderowania podczas wykonywania kolejnych zdjęć.
W przypadku kolorów analizowane atrybuty jakości obrazu to oddawanie odcienia skóry, balans bieli, cieniowanie kolorów i powtarzalność.

Testy autofokusa oceniają dokładność ustawiania ostrości na twarzy obiektu, powtarzalność dokładnego ustawiania ostrości i głębię ostrości. Chociaż mała głębia ostrości może być dobra w przypadku selfie z jednym obiektem lub zdjęć z bliska, może być problematyczna w specyficznych warunkach, np. w przypadku autoportretów grupowych; obie sytuacje są testowane. Dokładność ostrości jest również oceniana na wszystkich rzeczywistych zdjęciach wykonanych w odległości od 30 cm do 150 cm oraz w warunkach słabego oświetlenia lub na zewnątrz.

Testy tekstur analizują poziom szczegółowości i tekstury obiektów na zdjęciach wykonanych w laboratorium, a także w rzeczywistych scenariuszach. W przypadku naturalnych ujęć szczególną uwagę zwraca się na poziom szczegółowości rysów twarzy, takich jak oczy. Obiektywne pomiary przeprowadzane są na obrazach map wykonanych w różnych warunkach oświetlenia od 1 do 1000 luksów i różnych warunkach zakresu dynamicznego. Wykorzystane wykresy to zastrzeżony wykres SBMARK (DMC) i wykres Martwych Liści.

Testy szumu analizują różne atrybuty szumu, takie jak intensywność, chromatyczność, ziarnistość i struktura, na rzeczywistych obrazach, a także na obrazach graficznych zarejestrowanych w laboratorium. W przypadku naturalnych obrazów szczególną uwagę zwraca się na szumy na twarzach, ale także na ciemne obszary i warunki o wysokim zakresie dynamiki. Obiektywne pomiary wykonywane są na obrazach map zarejestrowanych w różnych warunkach od 1 do 1000 luksów i różnych typach warunków zakresu dynamicznego. Zastosowanym wykresem jest wykres martwych liści SBMARK i znormalizowany pomiar jako szum wizualny wyprowadzony z ISO 15739.

Ocena artefaktów bada cieniowanie soczewki, aberracje chromatyczne, pomiar zniekształceń na wykresie Dot i MTF oraz pomiary dzwonienia na wykresie SFR w laboratorium. Szczególną uwagę zwraca się m.in. na efekt duchów, kwantyzację, halo i różnice w odcieniach twarzy. Im poważniejszy i częstszy artefakt, tym większe odjęcie punktów od wyniku. Poniżej wymieniono główne zaobserwowane artefakty i związaną z nimi utratę punktów.

Bokeh jest testowany w dedykowanym trybie, zwykle w trybie portretowym lub przysłony, i analizowany poprzez wizualną kontrolę wszystkich zdjęć zarejestrowanych w warunkach laboratoryjnych i naturalnych. Celem jest odtworzenie zdjęcia portretowego porównywalnego z wykonanym lustrzanką cyfrową i dużą przysłoną. Główne atrybuty jakości obrazu, na które zwraca się uwagę, to szacowanie głębi, artefakty, gradient rozmycia i kształt reflektora rozmycia bokeh. Pod uwagę brane są także pionowe atrybuty jakości obrazu (ekspozycja, kolor, tekstura).

Inżynierowie SBMARK przechwytują i oceniają ponad 2 godziny materiału wideo w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych i w scenach o słabym oświetleniu naturalnym, zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, przy użyciu domyślnych ustawień przedniego aparatu. Ocena obejmuje wizualną kontrolę naturalnego materiału wideo nagranego w różnych warunkach i wykonanie obiektywnych pomiarów na zarejestrowanym w laboratorium wykresie wideo w różnych warunkach od 1 do ponad 1000 luksów i temperaturach barwowych od 2,300 K do 6,500 K.

Testy ekspozycji oceniają jasność twarzy i zakres dynamiczny, np. zdolność do uwidocznienia szczegółów w jasnych i ciemnych obszarach obrazu. Analizowana jest także stabilność i czasowa adaptacja ekspozycji. Analiza kolorów jakości obrazu bada oddawanie odcienia skóry, balans bieli, cieniowanie kolorów, stabilność balansu bieli i jego adaptację przy zmianie światła.

Testy tekstur analizują poziom szczegółowości i tekstury rzeczywistych filmów, a także filmów graficznych nagranych w laboratorium. Naturalne nagrania wideo oceniane są wizualnie, ze szczególnym uwzględnieniem poziomu szczegółowości rysów twarzy. Wykonuje się obiektywne pomiary obrazów kart wykonanych w różnych warunkach od 1 do 1000 luksów. Stosowanym wykresem jest wykres Martwych Liści.

Testy hałasu analizują różne atrybuty hałasu, takie jak intensywność, chromatyczność, ziarnistość, tekstura, aspekty czasowe w rzeczywistych nagraniach wideo, a także wykresy filmów zarejestrowanych w laboratorium. Naturalne filmy są oceniane wizualnie, ze szczególnym uwzględnieniem szumu na twarzach. Pomiary obiektywne wykonywane są na filmach wykresowych zarejestrowanych w różnych warunkach od 1 do 1000 luksów. Zastosowanym wykresem jest wykres szumu wizualnego SBMARK.

Ocena stabilizacji sprawdza zdolność urządzenia do stabilizacji materiału filmowego przy użyciu technologii programowych lub sprzętowych, takich jak OIS, EIS lub innych sposobów. Ocena sprawdza ogólny szczątkowy ruch twarzy i tła, gładkość i żółte artefakty podczas chodzenia i przesuwania w różnych warunkach oświetleniowych. Poniższy film jest fragmentem jednej z testowanych scen.

Artefakty są oceniane za pomocą pomiarów MTF i dzwonienia na wykresie SFR w laboratorium, a także pomiarów liczby klatek na sekundę przy użyciu diody LED Universal Timer. Naturalne filmy wideo są oceniane wizualnie, zwracając szczególną uwagę na artefakty, takie jak między innymi kwantyzacja, zmiana odcienia i artefakty renderowania twarzy. Im poważniejszy i częstszy artefakt, tym więcej punktów zostanie odjętych od wyniku. Poniżej wymieniono główne artefakty i odpowiadającą im utratę punktów