Tam stonodia (Poligon avulare) to samoistna roślina należąca do rodziny Wielogonowate.. Znana jest również pod imionami Popraw to oraz wielokąt ptaków. Jest to bardzo powszechna roślina w całych Włoszech, która rośnie od poziomu morza do regionu subalpejskiego. Łatwo go spotkać na polach, w miejscach nieuprawianych, na obrzeżach dróg i na terenach piaszczystych. Ponadto posiada długą tradycję w medycynie ludowej, ze względu na swoje dobroczynne właściwości i ziołowe zastosowania.
W tym artykule znamy cechy botaniczne Poligon avulare oraz okres zbierania. Następnie widzimy konserwację, właściwości i najczęstsze zastosowania w domu.
Regionalne nazwy powoju
Aby zademonstrować wielką dyfuzję tej małej spontanicznej rośliny, oto nazwy regionalne, pod którymi jest znana we Włoszech: zioło z makaronem i trawa fanetta w Ligurii, żłobkowa trawa oraz tiragia w Piemoncie, ocenazoela oraz język passera w Lombardii, trawa porchinowa i zioło porzeliny w Veneto, Korčula oraz ligabo w Emilii, wielokąt i trawa napraw to w Toskanii, trawa stu sęków w Marche, cenonudechi w Kampanii, atakuje fasolę w Apulii, Wylecz to oraz krwawy na Sycylii, zioło de zentu nodos na Sardynii.
Opis Poligon avulare
Powój jest rośliną zielną jednoroczną lub rzadko dwuletnią, o mocnym korzeniu, niekiedy zdrewniałą. Jest to gatunek z biologiczną formą reptanta, czyli rośliny o pełzających pędach na ziemi. W rzeczywistości pędy, na ogół bardzo rozgałęzione i z licznymi międzywęźlami, najpierw wznoszą się, a następnie opadają na ziemię. Promieniują od szyjki korzeniowej do 60 cm długości.
Liście
Liście powoju, maksymalnie 4 cm długości i 2 cm szerokości, mają bardzo zmienny kształt i wielkość. Mają krótki ogonek lub są siedzące. Z drugiej strony płat ma charakter od ściśle liniowego do eliptycznego z ostrym wierzchołkiem.
Kwiaty
Bardzo małe kwiaty zebrane są w wiązki po 1 do 5 elementów. Powstają w kątach liści, od środkowej części do końca gałęzi. Mają 5 eliptycznych działek, koloru białego lub różowego, zewnętrznie zielonkawe.
Kwitnie zwykle wiosną i latem.
Owoce
Owocem jest gruszkowaty niełupek zamknięty w trwałych działkach, zaokrąglony u podstawy i stopniowo zwężający się w kierunku wierzchołka.
Kiedy zbiera się powój
Roślinę zbiera się w okresie kwitnienia, najlepiej w okresie od maja do lipca, kiedy stężenie składników aktywnych jest największe. W ziołolecznictwie stosuje się go w całości, bez korzenia, dlatego roślinę należy przyciąć przy kołnierzu i oczyścić z suchych lub uszkodzonych liści.
Jak zachować centynodia
Po zebraniu powój kroi się na kawałki i suszy cienkimi warstwami w zacienionym i przewiewnym miejscu. Alternatywnie można go zawiesić w tym samym pomieszczeniu i pociąć po wyschnięciu. Zwykle preferowana jest pierwsza metoda, ponieważ druga, chociaż łatwiejsza do wysuszenia, w kawałku powoduje utratę znacznego procentu rozdrobnionego materiału.
Przechowywanie w czasie może odbywać się w papierowych torebkach lub szklanych słoikach.
Aktywne zasady i właściwości powoju
Główne składniki Poligon avulare to: garbniki, żywice, substancje gorzkie, olejek eteryczny.
Z tych aktywnych składników właściwości pochodne: ściągające, przeciwkrwotoczne, gojące, moczopędne, lekko uspokajające. Ponadto jest uważany za przeciwutleniacz i według niektórych badań ma działanie przeciwnowotworowe.
wskazania
W medycynie ludowej centinodię stosowano, nakładając miazgę lub spożywając wywar, jako środek przeciwkrwotoczny i gojący rany oraz owrzodzenia wewnętrzne i zewnętrzne. Dziś stosuje się go do użytku zewnętrznego, ale nie na otwarte rany, ale raczej na skórę i stany zapalne błon śluzowych jako środek przeciwzapalny i ściągający.
Do użytku wewnętrznego najbardziej użyteczną i skuteczną właściwością rośliny jest jej środek moczopędny. Jest to bowiem ważna pomoc w przypadkach zatrzymania moczu, wynikającego z podrażnienia nerek oraz w przypadku drobnych kamieni nerkowych i pęcherza moczowego, których sprzyja eliminacji. Ze względu na zawartość garbników Poligon avulare jest uważany za doskonały środek ściągający i przeciwbiegunkowy jelit, zdolny do rozwiązania nawet najbardziej uporczywych ataków w krótkim czasie.
Jeśli chcesz spróbować można go znaleźć w ziołolecznictwie.
Użytek krajowy
W domu możesz przygotować napar do użytku wewnętrznego przy użyciu 4 g suchej rośliny w 100 ml wody, do spożycia w 1-2 filiżankach dziennie.
Przygotowanie nalewki winnej jest również łatwe, stosując 4 g suchej rośliny w 100 ml wina do macerowania przez 8 dni. W takim przypadku przyjmuje się go w jednej małej szklance dziennie.
Do użytku zewnętrznego przygotowuje się napar lub wywar z 6 g suchej rośliny w 100 ml wody. Służy do płukania, płukania gardła, nasączonych okładów do nakładania na stan zapalny skóry.
Rozpocznij nowy wątek